„Na grobach Apostołów modliłem się o ducha apostolskiego dla członków Towarzystwa Chrystusowego, o pełne i wyłączne oddanie się zadaniom jego, o taki żar gorliwości, iżby spalił wszystko to, co samolubne w jakiemkolwiek znaczeniu, a miłością Bożą bez granic uszlachetnił i spotęgował wszystko to, co jest pierwiastkiem szlachetnym i z łaski Bożej porywem ku doskonałości i ofierze z siebie” (A. HLOND, List do o. Ignacego z 21 listopada 1934 r., AH t. IV, cz. I, s. 166) – te słowa Założyciela, Czcigodnego Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda, przywołał we wtorek 17 maja 2022 r., na początku liturgii Mszy Świętej z udzieleniem święceń prezbiteratu i diakonatu, ks. dr Jan Hadalski SChr, rektor naszego zakonnego seminarium. Albowiem w prastarej poznańskiej katedrze, niegdyś stolicy biskupiej i prymasowskiej naszego Założyciela, stworzyliśmy wspólnotę modlitwy: chrystusowcy z kraju i zagranicy z najwyższymi przełożonymi zgromadzenia i przełożonymi prowincjalnymi na czele, rodzice, rodzeństwo, rodzina, przyjaciele kandydatów do święceń, duchowieństwo zakonne i diecezjalne, siostry i bracia zakonni, wykładowcy seminaryjni, pracownicy agend naszego zgromadzenia, przyjaciele i darczyńcy. I naszą serdeczną modlitwą otoczyliśmy diakonów Dominika i Pawła, którzy zostali wyświęceni na prezbiterów oraz Dominika, Grzegorza, Krzysztofa i Piotra wyświęconych na diakonów.

Wspólnej modlitwie przewodniczył bp Grzegorz Balcerek, biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej (tyt. Selendety), który w wygłoszonej okolicznościowej homilii, komentując odczytane czytania (nota bene z dnia – wtorku V tygodnia Wielkanocy, gdyż, jak zauważył homilista, mogą stanowić cenną i wspaniałą wskazówkę dla podejmujących posługi wynikające z przyjętych święceń), zachęcał nowo wyświęcanych, jak i wszystkich zgromadzonych do odważnego i gorliwego głoszenia Dobrej Nowiny, do ‘pójścia na całość’ mimo trudności, cierpień czy innych niedogodności. Tak, jak to było w życiu św. Pawła, Apostoła Narodów, którego misyjną pracę streszcza pierwsze czytanie (zob. Dz 14,19-28) i który pisał do Galatów, że nie żyje już on, lecz żyje w nim Chrystus, a jego życie jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował go i samego siebie wydał za niego (por. Ga 2,20). Ks. Biskup odwołał się do naszego patrymonium, w którym znajdzie się wiele zachęt Ojców naszej wspólnoty do odważnego podejmowania posługi oraz odnajdzie wspaniałe przykłady takiej gorliwości, jak choćby zamordowanego w lutym 1945 r. przez czerwonoarmistę ks. Pawła Kontnego SChr, który bronił czci i godności niewieściej.

Przywołując zaś słowa odczytanej Ewangelii (zob. J 14,27-31a) hierarcha mówił, że nie należy się trwożyć i lękać, ponieważ Zmartwychwstały Pan jest z nami i będzie nas umacniać i wspierać; obdarzy nas prawdziwym pokojem, takim, którego świat dać nie może. A jako swoiste życzenia wskazał scenę z jednej pielgrzymek św. Jana Pawła II zawartą w autobiograficznej książce „Wstańcie, chodźmy!”, gdzie papież, odwołując się do swojego doświadczenia, zachęcał do poświęcenia się w służbie Chrystusowi i człowiekowi i mówił, że „warto oddać życie za Ewangelię i za braci!” (por. JAN PAWEŁ II, Wstańcie, chodźmy!, Kraków 2004, s. 101) Tego odnalezienia wartości oddania życia za Ewangelię i za braci życzył nowo wyświęcanym i wszystkim uczestnikom uroczystości.

Dołączamy się do tych życzeń a jednocześnie prosimy o modlitewne towarzyszenie, byśmy zawsze i wszędzie potrafili oddawać życie za Ewangelię i za braci oraz odnajdywali w tym wielką wartość i radość…