DZIEJE KATOLICKIEJ PARAFII Św. JÓZEFA w STARGARDZIE do 1945 roku

Po Reformacji w XVI wieku kościół Katolicki na całym Pomorzu Zachodnim przestał w zasadzie istnieć. Nie oparł się losom historii i Stargard. Dopiero po dwóch wiekach w 1783 roku zostaje zorganizowana w Stargardzie gmina katolicka. Opiekę nad nią sprawuje proboszcz ze Szczecina. Po roku 1785 władze miejskie udostępniły katolikom w celu odprawiania nabożeństw kaplicę św. Jobsta. Gmina katolicka zaczęła się coraz bardziej rozwijać dzięki napływowi robotników - emigrantów, także Polaków. Wobec coraz większej potrzeby przewodnictwa duchowego gmina stargardzka w 1834 roku otrzymała swojego kapłana. W archiwum parafialnym znajdują się księgi chrztów prowadzone od 1843 r. Dzięki wzrostowi liczby katolików w 1850 roku, kapłan sprawujący pieczę nad gminą staje się proboszczem na Stargard, Pyrzyce i najbliższą okolicę. 15 marca 1850 roku została kanonicznie erygowana katolicka parafia pod wezwaniem św. Józefa. Katolicy rozpoczęli na ówczesnym placu Piotra Groeninga budować swój kościół, który został konsekrowany 9 września 1862 roku.

Po zdobyciu Stargardu przez wojska radzieckie 5 marca 1945 roku w wyniku zaciętych walk ulicznych kościół św. Józefa został zburzony.

W wyniku starań pierwszego duszpasterza w powojennym Stargardzie ks. Tadeusza Długopolskiego TChr, poprotestancki kościół św. Jana Chrzciciela stał się kościołem parafialnym parafii pod wezwaniem św. Józefa.